Desperté de ser niño:
nunca despiertes.
Triste llevo la boca:
ríete siempre.
(Nanas de la cebolla, de Miguel Hernández)
Quero ver o mundo cos ollos dun neno. Só por estes días. Multiplicar a miña capacidade de ilusión e sorpresa.
Ter mimos e ter ganas de dar abrazos.
Ter frío e ter ganas de quedarme debaixo da manta, porque a manta me protexe da xeada e dos monstruos que se agochan debaixo da cama.
Só por uns días. E o mundo xirará paseniño...
.
Ter mimos e ter ganas de dar abrazos.
Ter frío e ter ganas de quedarme debaixo da manta, porque a manta me protexe da xeada e dos monstruos que se agochan debaixo da cama.
Só por uns días. E o mundo xirará paseniño...
Chámanme o señor de bigote pero non teño bigote, son un executivo e agora escoito a Xil Ríos porque pra namorarme Xirarei (como a roda do muiño).
ResponderEliminarO caparazón da tartaruga dixo que a manta electrica non da frío. E a tartaruga voltou...